Apostolat

Nasz apostolat jest zakorzeniony:

1. W Ewangelii i w naszej chrześcijańskiej wierze. Tu bowiem spotykają się dwa nierozłączne elementy: wiara w Boga i miłość do człowieka. W człowieku, zwłaszcza potrzebującym, spotykamy samego Chrystusa. Przyjęcie go i pomoc jest konsekwencją i wyrazem naszej wiary.
2. W Tradycji Zgromadzenia oraz wcielaniu idei Założyciela, co stanowi fundamentalną linię apostolstwa trwającego od 1854r.

W tym czasie Kościół przyjął wyzwanie otwarcia się na potrzeby społeczne, zlecając Ks. Janowi Schneiderowi misję objęcia opieką młodych dziewcząt i kobiet, które poszukując pracy w mieście traciły swoją tożsamość pozbawiając się swoich rodzinnych korzeni. Zgromadzenie powstało jako Stowarzyszenie niosące  pomoc w ustabilizowaniu sytuacji społecznej dziewcząt oraz tworzeniu z nich wspierającej się wspólnoty.
Mijające 150 lat rozwoju ukierunkowuje nasz apostolat na dzieci, chorych, starszych, niepełnosprawnych i potrzebujących opieki ludzi. Cel pozostaje niezmienny: przyjmować i troszczyć się ze szczególną wrażliwością o słabych i żyjących na „marginesie życia”, do których w większości należą dziewczęta  i kobiety.

Nasze apostolskie zadania realizujemy podejmując i organizując pracę w internatach, bursach, Ośrodkach Interwencji Kryzysowej, świetlicach, przedszkolach, domach dziecka, Ośrodkach opiekuńczo-leczniczych i Domach Pomocy Społecznej. Ponadto, wychodząc na przeciw potrzebom ludzi chorych, podejmujemy służbę apostolską w szpitalach oraz jako pielęgniarki środowiskowe. Czynnie wspieramy działalność duszpasterską pracując w parafiach, w katechezie, duszpasterstwie głuchoniemych, organizując rekolekcje.W tym samym duchu podjęłyśmy także pracę wśród emigrantów i na misjach.